تفاوت ویسکی و ودکا

بسیاری ودکا را الکلی سنتی برای جشن های پر سر و صدا می دانند. ویسکی ، به نوبه خود ، اغلب نوشیدنی آقایان نامیده می شود ، نوشیدن آن با رعایت مناسک خاصی برای درک کامل طعم همراه است. اما آیا این تنها چیزی است که ویسکی را با ودکا متفاوت می کند؟ البته که نه.

این دو نوشیدنی ، که برای اکثریت مطلق مردم آشنا هستند ، فقط یک شباهت دارند: هر دوی آنها به گروه نوشیدنی های الکلی قوی تعلق دارند. در بقیه موارد ، از رنگ گرفته تا فناوری تولید ، تفاوت های قابل توجهی وجود دارد.

مقایسه

تفاوتهای اساسی در مواد اولیه و خود فناوری برای تولید هر یک از دو روح است. ویسکی با جوانه زدن غلات مانند گندم ، جو ، چاودار ، گندم سیاه ، ذرت به دست می آید. آنها را می گذارند تا تخمیر شوند ، سپس تقطیر شده و در بشکه های بزرگ قرار می گیرند ، که باید از بلوط ساخته شود. طعم ویسکی به تجربه تولید کننده ، مدت پیری و مطابقت با فناوری آن بستگی دارد ، که به هر حال ، در کشورهای مختلف یکسان نیست.

فرآیند تولید ودکا تا حدودی ساده تر است. در اینجا نیازی به پیری طولانی مدت نیست و از الکل تصفیه شده و آب تصفیه شده با دقت به عنوان مواد اولیه استفاده می شود. در واقع ، فناوری ساخت ودکا شامل بدست آوردن این دو ماده ، مخلوط کردن آنها و انجام چندین مرحله فیلتراسیون است.

تفاوت ویسکی و ودکا در قدرت آن است. میزان الکل در نوشیدنی اول برای انواع مختلف از 32 تا 60 درجه متفاوت است. برای ودکا ، همان شاخص در 40 درجه ثابت است. جالب است که در همان زمان ، پزشکان و دانشمندان در مورد اثرات مضر بر بدن انسان نتیجه قطعی ندارند. هنوز بحث و تحقیق وجود دارد که نتایج آن اغلب متناقض است.

همچنین تفاوت های آشکاری بین این دو نوشیدنی الکلی وجود دارد. بنابراین ، رنگ ویسکی می تواند از زرد کم رنگ تا قهوه ای عمیق متفاوت باشد. بوی آن برای اکثر مردم شبیه به مهتاب است ، که تعجب آور نیست ، زیرا فناوری های تولید واقعاً مشابه هستند. وقتی صحبت از طعم ویسکی می شود ، می تواند بسیار متفاوت باشد ، از نور با نت های گلدار تا عمیق و غنی. این بستگی مستقیم به میزان قرار گرفتن در معرض و ویژگی های پخت و پز دارد. با ودکا ، همه چیز بسیار ساده تر است: شفاف است ، طعم و بوی کمتری دارد. به هر حال ، در میان صاحب نظران اعتقاد بر این است که هرچه دو شاخص آخر کمتر بیان شود ، نوشیدنی بهتر است.

تفاوت قابل توجهی در شیوه های سنتی نوشیدن هر یک از دو نوع الکل قوی مشاهده می شود.ودکا خالص عمدتا در روسیه و کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق نوشیده می شود ، در بقیه جهان از آن به عنوان عنصری در کوکتل استفاده می شود. علاوه بر این ، ودکا یک نوشیدنی معمولی برای جشن های بزرگ و پر سر و صدا است ، که در طی آن از یک لیوان کوچک (50 تا 100 گرم) در یک نوشیدنی ، اغلب پس از نان تست استفاده می شود. آن را به صورت سرد روی میز سرو می کنند ، با غذاهای ترش و شور: لیمو ، شاه ماهی ، ترشی ، کنسرو خیار و غیره

برعکس ، ویسکی یک نوشیدنی برای مجالس با حلقه باریک دوستان است. بیشتر اوقات به شکل خالص آن نوشیده می شود ، کوکتل های مبتنی بر آن در بین متخصصان نوشیدنی از محبوبیت کمتری برخوردار است. حجم استاندارد لیوان ویسکی از 200 میلی لیتر شروع می شود. مرسوم است که آن را به آرامی بنوشید ، هر جرعه میل کنید و همیشه بعد از یک مکالمه دلپذیر. لذیذان واقعی حتی سعی می کنند از غذاهای با طعم روشن (به عنوان مثال با ادویه جات ترشی جات) از قبل استفاده نکنند تا در لذت بردن از ویسکی دخالت نکنند. این نوشیدنی فقط کمی سرد روی میز سرو می شود ، این به شما امکان می دهد بوی خاص را بدون تأثیر بر طعم کاهش دهید.

در بسیاری از موسسات ویسکی با یخ سرو می شود ، اما متخصصان واقعی این گزینه را بد می دانند ، متقاعد شده اند که یک نوشیدنی الکلی گران قیمت را رقیق و خراب می کند. محلول می تواند سنگهای مخصوصی باشد که از قبل در فریزر سرد شده اند. اما نوشیدن ویسکی در دمای اتاق کاملاً قابل قبول است و هرچه این نوشیدنی گرانتر و قدیمی تر باشد ، این روش ترجیح داده می شود. مرسوم است که میوه را به عنوان میان وعده سرو کنید: اعتقاد بر این است که آنها با موفقیت طعم ویسکی را برطرف می کنند.

جدول

شباهت های بسیار کمی بین دو نوع محبوب الکل وجود دارد ، و تفاوت ویسکی و ودکا را می توان دوباره در جدول مشاهده کرد.