تفاوت بوکس تایلندی و معمولی.

به نظر می رسد اگر نام دو هنر رزمی حاوی کلمه "بوکس" باشد ، باید از نظر تکنیک و قوانین بسیار شبیه باشند. اما این مورد نیست. تفاوت بوکس تایلندی و بوکس معمولی برای همه کسانی که حداقل یکبار چنین مبارزه هایی را دیده اند ، آشکار می شود. در حقیقت ، این ورزش ها کاملاً متفاوت هستند و برای افرادی با نیازها و وظایف متفاوت مناسب است.

تعاریف و تاریخچه

بوکس نوعی هنرهای رزمی است ، ویژگی اصلی آن اعتصاب ورزشکاران تنها با دستان خود در دستکش های مخصوص است. این مدتها پیش منشاء گرفته است: در اسناد مربوط به دوران باستان اشاره هایی به چنین مشت مشتی وجود دارد. در همان زمان ، بوکس یکی از ورزشهای المپیک شد. با این حال ، در نسخه مدرن آن ، فقط در قرن 18 در انگلستان ظاهر شد. و در اواسط قرن XIX ، اولین مجموعه قوانین تنظیم شد ، که هنوز هم مربوط است. به هر حال ، این لیست بود که حضور اجباری دستکش را برای ورزشکاران در هنگام مبارزه تنظیم کرد. شایان ذکر است که قوانین در نهایت در سال 1882 به رسمیت شناخته شد. شکل کلاسیک بوکس هنوز انگلیسی نامیده می شود.

موی تای یک هنر رزمی است که از تایلند سرچشمه گرفته است. ریشه در هنرهای رزمی باستانی این کشور و هندوچین دارد. نام دوم این نوع هنرهای رزمی "موی تای" است که به معنی "مبارزه آزاد" است. در بوکس تایلندی مشت ها با مشت ، آرنج ، پا ، ساق پا ، زانو اعمال می شود. در هنگام نبرد ، ورزشکاران ، مانند بوکس معمولی ، دستکش می پوشند. جالب اینجاست که موی تای در سرزمین مادری خود یکی از کلاس های اجباری آموزش پلیس است.

مقایسه

همانطور که از تعاریف مشخص است ، تفاوت اصلی بین موی تای و بوکس معمولی این است که مشت ها فقط با مشت ساخته نمی شوند. جای تعجب نیست که موی تای را اغلب نبرد هشت اندام نیز می نامند.

دومین تفاوت مهم مربوط به قسمت هایی از بدن است که می تواند در این دو نوع بوکس مورد اصابت قرار گیرد. زبان انگلیسی ورزشکاران را از زدن زیر کمربند به یکدیگر منع می کند. علاوه بر این ، شما نمی توانید فشار ، چنگ زدن و خفه کردن ، حرکت ، گاز گرفتن یا تف کردن داشته باشید. همچنین ضربه زدن به پشت و کلیه ممنوع است.

در موی تای ، ضربات بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند و رتبه بالاتری دارند: م theyثرتر در نظر گرفته می شوند. در موی تای مدرن ، گرفتن ، مشت زدن به کشاله ران ، نگه داشتن خفه کننده و پرتاب دامنه ممنوع است. شما نمی توانید سر خود را به حریف بزنید و به سر زمین خورده حمله کنید. در حین نبرد ، امتیاز هر گونه توهین به حریف ، اعم از یک کلمه ، یک حرکت بی احترامی یا چیز دیگری ، کسر می شود.تحقیر آمیزترین چیز در طول موی تای ضربه زدن به پا است ، زیرا در تایلند این قسمت از بدن حقیر تلقی می شود. حتی یک لمس کوچک برای یک ورزشکار شبیه به تف کردن در صورت است. با این حال ، مقررات چنین حملاتی را منع نمی کند.

بوکس کلاسیک محدودیت های قابل توجهی را برای ورزشکاران اعمال می کند ، زیرا مشت زدن فقط با مشت انجام می شود. اما به همان دلیل ، درمان در اینجا نسبتاً بی خطر است. اگرچه بوکسورهایی هستند که عمداً به منظور خسته کردن حریف و محروم کردن او از مزایای مبارزه فعال ، دست به دامان زیادی می شوند. در عین حال ، چسباندن به موی تای یکی از خطرناک ترین مراحل مبارزه است ، زیرا در اینجا ضربه های قوی با آرنج و زانو مجاز است ، که در این موقعیت مشاهده و جلوگیری از آنها دشوار است. به همین دلیل است که کسانی که مالک موی تای هستند از مزایای ویژه ای در نبردهای نزدیک برخوردارند ، حتی در هنگام مبارزه بدون قوانین.

برخی از تفاوت ها در محیط ذاتی در هر دو نوع بوکس مشاهده می شود. بنابراین ، به زبان انگلیسی برای مبارزه ، شما به یک حلقه مربع نیاز دارید ، طرف آن در مسابقات مدرن می تواند از 3 تا 7 متر متغیر باشد. بوکسورها دورهای 3 دقیقه ای را با استراحت 1 دقیقه ای سپری می کنند.

جالب اینجاست که دعواهای موی تای به طور سنتی با موسیقی همراه است. او ریتم را تنظیم می کند و به رزمندگان کمک می کند تا تمرکز کنند. مدت یک دور ، مانند بوکس معمولی ، 3 دقیقه است ، اما این مبارزه در یک رینگ مربع با ضلع 6 متر انجام می شود.

به طور کلی ، موی تای یکی از آسیب زا ترین و دردناک ترین ها محسوب می شود. انواع سخت هنرهای رزمی تا سال 1929 ، هنگامی که قوانین پیروزی بر اساس امتیازات تعیین شد ، جنگجویان اغلب حلقه را کشته یا به شدت فلج می کردند. و تسلیم شدن یک شرم عظیم تلقی می شد. بوکس انگلیسی برای خود ورزشکاران بسیار کمتر خطرناک است.

جدول

جدول زیر به طور خلاصه تفاوت بین موی تای و بوکس معمولی را شرح می دهد.

وقتی با ویژگی های این دو نوع هنر رزمی آشنا می شوید ، مشخص می شود که چرا بوکس تایلندی خونین تر ، اما در عین حال دیدنی تر تلقی می شود.اگر هدف شما یادگیری نحوه محافظت از خود است ، موی تای یکی از بهترین گزینه ها خواهد بود. با آمادگی خوب ، به شما این امکان را می دهد تا سریع و کارآمد بر دشمن غلبه کنید ، حتی اگر وزن و توده عضلانی شما کوچک باشد. فراموش نکنید که در تایلند ایجاد شده است ، جایی که کل جمعیت در مقایسه با نمایندگان سایر کشورها با ظاهری نسبتاً شکننده متمایز می شوند. موی تای نیز اغلب در برنامه های دفاع شخصی برای زنان گنجانده شده است.

اگر می خواهید بر هنرهای رزمی وحشیانه مسلط شوید و بدون این که سلامتی خود را در معرض خطر زیادی قرار دهید ، به رقابت بپردازید ، بدیهی است که بوکس انگلیسی انتخاب درستی است.