Różnica między zwierzętami udomowionymi a dzikimi.

Ludzie zawsze żyli w sąsiedztwie zwierząt. Korzyści płynące z tych ostatnich były oczywiste, a niektórym udało się zmienić z dzikich na domowe. Zajęło to wieki. W rezultacie stworzenia, które kiedyś żyły samotnie w naturze, zyskały nowe znaki i cechy.

Jakie zwierzęta nazywamy udomowionymi, ich znaczenie dla ludzie

Przedstawiciele tej grupy żyją w bliskim sąsiedztwie ludzi. Posiadają specjalny zestaw genetyczny, na który istotny wpływ miały warunki bytowania, a także prowadzona działalność hodowlana.Rola udomowionych zwierząt jako źródeł pożywienia i cennych surowców jest wielka. A to nie wszystkie korzyści, jakie przynoszą. Zwierzęta są wykorzystywane jako niezastąpieni pomocnicy w wielu dziedzinach pracy. A niektóre z nich spędzają całe życie pod jednym dachem ze swoimi właścicielami, będąc jednocześnie ulubieńcami i towarzyszami członków rodziny.

Porównanie

Życie zwierząt domowych pod opieką człowieka nie jest pozbawione zalet. Takie zwierzęta nie muszą stale spędzać czasu w poszukiwaniu pożywienia i dbać o stworzenie domu. Są chronione przed wieloma niebezpieczeństwami, a w razie choroby otrzymują pomoc weterynaryjną. A człowiek jest zobowiązany sumiennie opiekować się tymi, którzy są od niego całkowicie zależni.

Tymczasem dzikie zwierzęta są zmuszone do nieustannej walki o przetrwanie. Ale też znacznie lepiej przystosowują się do trudnych warunków. Jednocześnie udomowione zwierzęta na wolności mogą być całkowicie bezradne. Wśród nich są nawet gatunki, których nie można znaleźć na wolności. Na przykład krowy nie żyją oddzielnie od ludzi. Chociaż istnieją wszelkie powody, by sądzić, że każde zwierzę domowe miało dzikich przodków, niektóre z nich już wymarły.

Różnica między zwierzętami udomowionymi a dzikimi jest zauważalna na pierwszy rzut oka. Przejawia się zarówno wyglądem, jak i nawykami. Zwierzęta odpowiednio postrzegają osobę. Pozwalają się dotknąć, zazwyczaj są posłuszne. Zwierzęta często są bardzo przywiązane do swoich właścicieli i wyrażają to emocjonalnie. Ponadto całkiem realistyczne jest nakłonienie ich do wykonania niezbędnych czynności. Psy służą więc jako ogary i przewodnicy, a osły mogą przewozić towary.

Dzikie zwierzęta trudno podporządkować ich woli. Niewielu z nich nadaje się do treningu, a czasami taka aktywność dla ludzi jest bardzo niebezpieczna. Swoim usposobieniem dzicy przedstawiciele fauny wyraźnie różnią się od udomowionych. Nawet mieszkając obok ludzi (w zoo, terrarium, cyrku), większość z nich zachowuje się nieufnie i do pewnego stopnia potrafi rozpoznać tylko tych, którzy stale się nimi opiekują. Po spotkaniu z człowiekiem na łonie natury dzikie zwierzęta w niektórych przypadkach boją się, wyczuwając niebezpieczeństwo, w innych wykazują agresję i atak.

Czasami można jeszcze skutecznie oswoić dzikie zwierzę, ale to nie czyni go udomowionym. W końcu taka jakość musi być już wbudowana w geny. Rozmnażanie w niewoli w tej faunie jest często trudne. Ale gatunki domowe zwykle łatwo wydają potomstwo, często liczne.

Jest jeszcze jeden czynnik, o którym należy wspomnieć, aby dostrzec różnicę między zwierzętami udomowionymi a dzikimi. Polega na tym, że te ostatnie podlegają selekcji naturalnej. W tym przypadku, mówiąc w przenośni, sama natura decyduje, kto będzie nadal istnieć i jakimi właściwościami zostanie obdarzona. Tymczasem „przyjaciele człowieka” podlegają sztucznej selekcji. Jednocześnie można opracować nowe, bardziej efektywne rasy.

Szczególne znaczenie ma fakt, że udomowienie często powoduje znaczące zmiany u zwierząt. Na przykład czasami zwiększają lub zmniejszają rozmiar. Mniej gruboziarniste jedzenie powoduje przekształcenie szczęk. Kończyny nabierają nieco innego wyglądu. Ponadto w sprzyjających warunkach wiele ras rozwija się szybciej niż ich dzicy przodkowie.

Tabela