حسابداری هر شرکت بر اساس این واقعیت است که تمام دارایی ها و بدهی های آن در حساب ها و ترازنامه منعکس می شود. فقط برخی از آنها در دسته دارایی ها قرار می گیرند و برخی دیگر - بدهی ها. چنین توزیعی بر چه اساسی است و چگونه می توانید موارد را به درستی در ستون های مختلف ترازنامه ارسال کنید؟ همه چیز به معنای این دو ویژگی بستگی دارد. بیایید سعی کنیم این موضوع را با جزئیات بیشتری درک کنیم.
تعریف
بدهی - این سمت چپ در حسابداری حسابداری است و اگر حساب فعال یا غیرفعال باشد ، نشان دهنده افزایش حقوق دارایی شرکت است. در صورت غیرفعال بودن حساب ، بدهی نشان دهنده افزایش بدهی ها یا کاهش منابع وجوه خود سازمان است.
اعتبار سمت راست حسابداری حسابداری است و اگر حساب منفعل باشد ، نشان دهنده افزایش وجوه خود و حقوق دارایی شرکت است. اگر حساب فعال یا غیرفعال باشد ، وام نشان دهنده کاهش ارزش دارایی متعلق به شرکت است.
مقایسه
تفاوتهای آنها باید از طریق منشور فعالیت یا منفعل بودن حسابها بررسی شود ، زیرا این شاخص است که تعیین می کند این دو مفهوم چه چیزی را منعکس می کنند. بنابراین ، اگر حساب فعال یا غیرفعال باشد ، افزایش در بدهی و کاهش دارایی شرکت در وام منعکس می شود. به عنوان مثال ، حساب بدهی 50 "صندوقدار" نشان دهنده دریافت پول نقد در صندوق سرمایه گذاری شرکت است و اعتبار حساب به معنای حذف آنها ، یعنی هزینه است.
اگر حساب منفعل باشد ، وضعیت منعکس شده است ، یعنی اعتبار نشان دهنده افزایش حقوق مالکیت است ، و بدهی - کاهش آنها. به عنوان مثال ، اعتبار حساب 66 "تسویه وام ها و استقراض های کوتاه مدت" نشان دهنده افزایش میزان وام های وام گرفته شده است و بدهی یک حذف یا بازگشت این وجوه است.
در نتیجه ، مانده حساب بدهی به دارایی ترازنامه و اعتبار - به بدهی آن وارد می شود.
نتیجه گیری TheDifference.ru
- بدهی سمت چپ حساب است و اعتبار درست است.
- اگر حساب فعال یا غیرفعال باشد ، بدهی نشان دهنده افزایش دارایی شرکت و وام - کاهش آن است.
- اگر حساب منفعل باشد ، اعتبار نشان دهنده افزایش تعهدات بدهی سازمان و بدهی کاهش آنها را نشان می دهد.
- مانده بدهی برای همه حسابها به بخش فعال ترازنامه و مانده اعتبار - به قسمت غیرفعال تعلق می گیرد.
