Grzyby to straszna siła. Mogą zabić i uratować osobę. Niektórzy z nich pożerają nasze produkty lub niszczą ludzkie narządy, ale bez pracy poddanych tego Królestwa obieg minerałów i substancji organicznych na Ziemi jest niemożliwy. Mukor i penicillus są wybitnymi przedstawicielami takiego dwulicowego taksonu.
Definicja
Penicillus - Jest to pleśń z podziału Ascomycete, czyli grzybów torbaczy. Nawiasem mówiąc, trufle są najdroższymi przedstawicielami departamentu, a smardze stały się tematem całego miasta.
Mukor to pleśń z podziału Zygomycete.
Porównanie
Penicillus jest jednym z rodzajów wydziału grzybów torbaczy. W naturze organizmy te osadzają się na ziemi i na żywych roślinach, tworząc spleśniałą powłokę o niesamowitym szmaragdowo-błękitnym kolorze.
Mukor jest jednym z rodzajów niższych grzybów. Organizmy te żyją w górnych warstwach gleby. W odpowiednich warunkach - w upale i przy dużej wilgotności szybko pojawiają się na powierzchniach różnych produktów spożywczych i wszelkich innych stworzeń o charakterze organicznym. W tym przypadku podłoże nabiera charakterystycznego bladobiałego nalotu, który z czasem ciemnieje.
Mucor może powodować choroby - mukomykozę u ludzi i zwierząt, które dotyczą przede wszystkim skóry właściwej i narządów oddechowych. Wraz z uogólnieniem procesu grzyb zaczyna rozprzestrzeniać się po całym ciele, wykorzystując komórki mózgowe jako podstawowy substrat.
Penicillus ma właściwości antybakteryjne, które zauważyli Ernst Duchenne i Alexander Fleming, i dlatego stał się podstawą do produkcji antybiotyku penicyliny.
Ciało dojrzałego śluzu nie jest różnicowane w komórki. Jej grzybnia przypomina pojedynczą komórkę, jak gigantyczna ośmiornica, zawierająca wiele jąder. Kolor takiej formacji jest białawy, czasem beżowy lub jasnoszary. Z tego korpusu grzybni wyrastają oddzielne sporangiofory. Na ich wierzchołkach tworzą się ciemnoszare, antracytowe zarodnie, które zawierają zarodniki. Przy wysokiej wilgotności powietrza skorupa zarodników rozpuszcza się, a tysiące nowych zarodników budzą się z niej na podłoże.
Mukory są zdolne do rozmnażania płciowego - zygogamii, gdy dwie sąsiadujące ze sobą wielojądrowe komórki gigantelli krzyżują się, a także mogą wegetatywnie zwiększać liczbę osobników gatunku. W tym samym czasie strzępki stolonowe rozciągają się od komórki macierzystej w różnych kierunkach. Po znalezieniu odpowiedniego podłoża uwalniają ryzoidy, utrwalają się i odrywają od organizmu macierzystego.
Ciało prącia składa się z wielu komórek. Konidiofory wyrastają ze strzępek grzybni. Ich wierzchołki rozgałęziają się, nadając grzybowi wygląd dziecięcego pióra. Na wierzchołkach tych „uchwytów” tworzą się zarodniki jednokomórkowe - konidia. W sprzyjających warunkach (wysoka wilgotność i temperatura) zarodniki wpadają do podłoża i kiełkują. Są głównym sposobem reprodukcji penicillus.
Niektóre grzyby śluzowe, jako potężne źródło enzymów, są wykorzystywane w procesie fermentacji. Drożdże suszone lub „chińskie”, wywar domowy, ser sojowy powstają przy pomocy chińskiej mąki, ślimaka i racemozy, a z ziemniaków wytwarza się alkohol etylowy. Śluz ramanowski jest głównym surowcem do wytwarzania antybiotyku ramycin.
Penicyla jest podstawowym surowcem do produkcji antybiotyku penicyliny.
W przyrodzie mucora i penicilli są typowymi saprofitami, jednym z najważniejszych ogniw na etapie rozkładu i mineralizacji szczątków organicznych.
Wnioski TheDifference.ru
- Oba grzyby należą do różnych działów Królestwa Grzybów.
- Mukor może rozwijać się na wielu rodzajach podłoży – glebie, żywym i martwym mięsie, roślinach i zwierzętach. Penicillus preferuje glebowe i żywe organizmy roślinne; rzadziej osadza się na produktach spożywczych o charakterze roślinnym.
- Kolor grzybni śluzowej jest biało-szaro-antracytowy. Kolor grzybni penicillus jest lazurowy, zielny, szmaragdowy.
- Ciało Mucora jest jednokomórkowe z wieloma jądrami, w penicylu jest wielokomórkowe.
- Mukor rozmnaża się płciowo, wegetatywnie i przez zarodniki, podczas gdy Penicillus woli rozmnażać się wyłącznie przez zarodniki.
- Mukor ma więcej gałęzi zastosowań – w przemyśle spożywczym i farmakologii penicyla wykorzystywana jest do produkcji antybiotyku penicyliny.