Różnica między biocenozą a biogeocenozą.

Terminy "biocenoza" i "biogeocenoza" są używane do opisu naturalnych kompleksów, które istniały mniej lub bardziej długo. Co oznacza każde z pojęć i czym biocenoza różni się od biogeocenozy? Dowiedzmy Się.

Definicja

Biocenoza – wszystkie obiekty przyrody ożywionej znajdujące się w określonej przestrzeni przyrodniczej i oddziałujące ze sobą w warunkach wspólnego siedliska.

Biogeocenoza jest złożonym systemem, którego połączonymi elementami są wspólnota organiczna i czynniki przyrody nieożywionej.

Porównanie

Jedno z przedstawionych pojęć jest szersze od drugiego. Aby lepiej zrozumieć, jaka jest różnica między biocenozą a biogeocenozą, przeanalizujemy każdy termin bardziej szczegółowo.

Tak więc biocenoza obejmuje wyłącznie wszystkie żywe istoty, które żyją na dowolnym obszarze lądowym lub wodnym. A to są różne zwierzęta i rośliny, wszelkiego rodzaju grzyby i mikroorganizmy. Konkretny skład zależy od tego, dla jakiego rodzaju stworzeń biologicznych są odpowiednie warunki lokalne.

Na przykład roślinność będzie częścią biocenozy leśnej: drzewa, krzewy, trawy rosnące przy ziemi. Kolejnym składnikiem jest bogata fauna, w skład której mogą wchodzić ptaki, zwierzęta drapieżne i gryzonie. Do biocenozy leśnej należą także różne owady, robaki, a także liczne grzyby i bakterie.

Organizacja biocenozy charakteryzuje się z kilku stron. Przede wszystkim posiada strukturę przestrzenną, wyrażoną w sposobach rozmieszczenia poszczególnych obiektów (poziom lasu). Wyróżniają również strukturę gatunkową, gdzie nacisk kładzie się na spotykane gatunki istot żywych oraz liczebność populacji biocenozy. Innym typem struktury jest troficzna, oznaczająca stosunki pokarmowe między wszystkimi mieszkańcami terytorium.

Jaka jest różnica między biocenozą a biogeocenozą? Aby to zrozumieć, należy zwrócić uwagę na wstawkę „geo”, która znajduje się w drugim semestrze. Podaje, że w tym przypadku rozważana jest nie tylko społeczność organizmów oddziałujących (biocenoza), ale także nierozerwalny związek tych żywych obiektów z czynnikami środowiskowymi: glebą, atmosferą powierzchniową, cechami klimatycznymi.

Generalnie biogeocenozę uważa się za stabilny system samoregulujący o wyraźnych granicach przestrzennych oraz zachodzącym w nim obiegu substancji i ruchu przepływów energii.

.