Atawizmy i podstawy są mocnymi dowodami ewolucyjnego rozwoju świata ożywionego. Potwierdzają istnienie związku między współczesnymi organizmami a ich odległymi przodkami, a także świadczą o działaniu doboru naturalnego, który odrzuca wszystko, co zbędne. Ale nie wszyscy rozumieją, czym atawizm różni się od rudymentu. To zostanie omówione dalej.
Definicja
Atawizm jest cechą, która kiedyś była nieodłączną cechą ewolucyjnych poprzedników ludzi lub zwierząt, ale nie jest obecnie normą.
Rudiment to narząd, który kiedyś był w pełni rozwinięty i żywotny dla jednostki, ale teraz jego funkcja została utracona, osłabiona lub zmieniona.
Porównanie
Wymieńmy przykłady atawizmów spotykanych w naszych czasach u niektórych ludzi. Jest to nienaturalnie obfita, a czasem rozchodząca się linia włosów na całym ciele; kość ogonowa rozwinięta do ogona; liczba sutków jest większa niż dwa. Nie można spierać się z faktem, że w stosunku do znanego wyglądu współczesnego człowieka wszystko to wygląda dość dziwnie. Właśnie w takim odchyleniu od normy atawizm różni się od rudymentu.
Przypadki wykrycia atawizmu są rzadkie. Ale jak powstają takie wyjątki? Okazuje się, że informacja, która odpowiada za wystąpienie zjawiska, jest osadzona w genach zapewniających łączność między pokoleniami. Pod wpływem pewnych czynników aktywowane są niezbędne geny, czego efektem jest narodziny osoby lub zwierzęcia z nieprawidłową, atawistyczną cechą.
Co do szczątków, ich obecność w strukturze istot żywych jest uważana za normę. Jedno lub drugie takie ciało jest w posiadaniu wszystkich przedstawicieli danego gatunku. Podstawy układają się w fazie embrionalnej, ale nie wszystkie z nich w pełni się rozwijają. Przykładami w odniesieniu do ludzi w tym przypadku są:
- kość ogonowa ma być „pozostałością” ogona;
- mięśnie, za pomocą których nasi dalecy przodkowie poruszali uszami, słuchając (niektórzy wiedzą, jak to zrobić teraz, ale w zupełnie innym celu);
- załącznik.
Jaka jest różnica między atawizmem a rudymentem innym niż to, co zostało powiedziane? Faktem jest, że według badaczy niektóre szczątki nadal pełnią pewne funkcje, choć nieco różnią się od pierwotnych. Atawizmy są w ogóle bezużyteczne. Wręcz przeciwnie, są wśród nich takie, które zakłócają funkcje życiowe organizmu i zagrażają zdrowiu.
.
