Różnica w pisowni słów „na zakończenie” i „na zakończenie” ma kilka wyjaśnień. Nie wykluczają użycia -e lub -i w tych formach wyrazowych, ale określają, w jakich przypadkach ich wybór jest poprawny.
Jeśli w kontekście słowo „wniosek” wykazuje cechy morfologiczne rzeczownika, na końcu wpisuje się -e lub -i w zależności od formy przypadku tej części mowy.
Leksykalne znaczenie rzeczownika „wniosek” można skojarzyć
- z czynnością: zawarcie umowy;
- wskazać wniosek z czegoś: wniosek o chorobie, dojść do wniosku;
- wskazują ostatnią, końcową część czegoś: zakończenie raportu;
- oznaczają przebywanie w areszcie: skazanie na karę pozbawienia wolności.
Gdy zmienisz słowo wniosek na wskazane znaczenia w bierniku i przyimku, pojawiają się jego formy "na zakończenie" i "na zakończenie". W tym przypadku biernik odpowiada końcówce -e, a formie przyimkowej - -i:
W konkluzjietransakcji dokonano dodatkowych wyjaśnień zrobiony. (W czym? - we wnioskue. V. p.)
We wnioskueo chorobie lekarz postawił absolutnie trafną diagnozę. (W czym? - w konkluzjie. V. p.)
Do konkluzjiedoszedł z głupoty. (W czym? - w konkluzjie. V. p.)
Obie strony były zainteresowane konkluzjąiświata. (W czym? - w konkluzjii. - rozdz.)
W konkluzjiicałej tej historii nie było logiki. (W czym? - w konkluzjii. - P. s.)
Spędził dziesięć długich lat w więzieniui. (W czym? - w konkluzjii. - P. s.)
Końcówki przypadków rzeczowników „na zakończenie” i „na zakończenie” należy określić w terminach przypadków biernika i przyimka:
Biernik: kto? co? - (c) wniosek
Przyimek: w kim? w czym? - we wniosku
Pochodny przyimek przysłówkowy „w konkluzji”, który jest używany w zdaniu w celu wskazania końcowej części czegoś, ale nie ma samodzielnego znaczenia leksykalnego, należy odróżnić od rzeczownik. Odnosi się do oficjalnych części mowy, nie zmienia się i jest napisany z literą -e na końcu:
Na zakończenieeswojej błyskotliwej przemowy, mówca spojrzał zwycięsko na widowni. (Na zakończenieejest przyimkiem przysłówkowym)
A na zakończenieepowiem, że wieczór był udany.(W konkluzjiejest przyimkiem przysłówkowym)
TheDifference.ru ustaliło, że różnica między słowami „w konkluzji” i „w konkluzja” jest następująca:
- „W konkluzji” to biernik rzeczownika „wniosek”, który tworzy się z końcówką -e. „Na zakończenie” to instrumentalny przypadek tego samego rzeczownika, utworzony przez dodanie końcówki –и.
- Pochodny przyimek przysłówkowy „na zakończenie” różni się od form przypadków „na zakończenie” i „na zakończenie”, który nie ma samodzielnego znaczenia leksykalnego, nie zmienia się i jest tradycyjnie zapisywany z literą -e na końcu.
- Różnica między rzeczownikami z przyimkami „na zakończenie” i „na zakończenie” od przyimka pochodnego „na zakończenie” jest określona przez kontekst.
