Het verschil tussen fascisme en nazisme.

Geschiedenisfouten zijn de enige manier om de mensheid te leren in vrede en harmonie te leven. Onlangs kan men op verschillende continenten het herstel en de herziening van fascistische en nationalistische ideeën waarnemen. Iets soortgelijks gebeurt in Griekenland, Noorwegen, Duitsland, Rusland, de landen van het Midden-Oosten. Hoe verschillen deze ideologieën en zijn ze echt gevaarlijk voor de staat en de samenleving?

Fascisme is een politieke ideologie gebaseerd op de totale macht van de staat, volledige ondergeschiktheid van het individu aan de samenleving. Deze trend wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van de cultus van de persoonlijkheid van de heerser, een eenpartijstelsel van regering, de postulatie van de superioriteit van een natie boven andere volkeren. In zijn pure vorm bestond dit regime in Italië in de tijd van Mussolini, Roemenië, Spanje, Portugal, Brazilië en andere landen.

Nazisme (Nationaal-Socialisme) is een symbiose van nationalistische ideologie met een socialistische staatsvorm, waardoor een extreemrechtse regering wordt gevormd, niet alleen vijandig tegenover concurrenten in de strijd om de macht, maar ook naar andere naties. Nazisme in zijn pure vorm werd alleen in Duitsland gerealiseerd tijdens het Derde Rijk en is momenteel verboden als politieke ideologie.

Het fascisme verscheen iets eerder dan het nazisme en was aan het begin van zijn bestaan ​​een theoretisch concept. Het nazisme werd in de praktijk nogal gevormd door de breking van fascistische ideeën op het grondgebied van Duitsland. Het fascisme gaf, net als het nationalisme, prioriteit aan de staat, zijn behoeften en belangen. Tegen deze achtergrond werden mensenrechten en individuele rechten gelijkgetrokken, waardoor ze hun scherpte verloren.

Ondanks het feit dat beide ideologieën de mens als een verbruiksartikel behandelen, verschillen de benaderingen om de rol van volkeren te beoordelen aanzienlijk. Dus als het nazisme de superioriteit van één ras op het hoogste niveau plaatst en de rest onderontwikkeld verklaart, dan is het fascisme in principe niet tegen de samenwerking van welk land dan ook. Niettemin staan ​​beide ideologische stromingen bekend om totalitarisme, waarin een harmonieuze ontwikkeling van de samenleving onmogelijk is.

De belangrijkste uitvoerder van de ideeën van het fascisme is Mussolini. Hij geloofde dat ras zeker belangrijk was, maar het werd bepaald door gevoelens, niet door de objectieve realiteit. De belichaming van het concept van het nazisme is Hitler, die om de zuiverheid van bloed gaf. Zijn raciale doctrines verbood eigenlijk niet mensen met bepaalde opvattingen, maar mensen met bepaalde sets van genetische kenmerken.

Conclusies TheDifference.ru

  1. Maatschappijvorming. Als het fascisme de nationaliteit opnieuw probeert te weven door de dominante functie van de staat, dan verkondigt het nationalisme alleen de superioriteit van de ene nationaliteit over de andere, waar de staat een repressief apparaat is voor de bescherming van "supermensen".
  2. Oorsprong. Het nationaal-socialisme is gevormd op basis van een groot aantal politieke stromingen en ideologieën, waaronder het fascisme.
  3. Nationale kwestie. Nazisme is een ideologie die haat tegen de mensheid (antisemitisme, antisinisme) als beleid postuleert. De fascistische ideologie is gericht op het versterken van de staat en het herstellen van zijn vroegere macht, zelfs ten koste van interactie tussen verschillende naties en nationaliteiten.
.