تفاوت بین واحد واژه شناسی و کلمه

عبارت شناسی باعث ایجاد تنوع احساسی در زبان می شود. آنها مشترکات زیادی با کلمات فردی دارند ، اما در عین حال ویژگی های استثنایی خاص خود را دارند. تفاوت بین یک عبارت عبارتی و یک کلمه چیست؟ بیایید سعی کنیم بفهمیم.

تعریف

عبارات شناسی ترکیبی از کلمات تشکیل شده در یک زبان است که با ثبات آن متمایز می شود. مثالها: با جریان حرکت کنید ، انگشتان شست خود را با ضربات سنگین پرتاب کنید.

کلمه مهمترین واحد زبانی است که برای نامگذاری اشیاء خاص و ویژگی های آنها و همچنین بیان مفاهیم انتزاعی استفاده می شود. هر کلمه به عنوان یک شیء متعلق به بخش خاصی از گفتار عمل می کند.

مقایسه

بنابراین ، از یک سو ، واحدهای عبارات شناسی از بسیاری جهات شبیه به کلمات هستند. هر یک از آنها دارای معنای واژگانی است (گریه گربه به معنی "کوچک"). برخی از واحدهای عبارات شناسی مترادف دارند (گنجشک شات به معنای یک قارچ رنده شده است - "شخصی که تجربه های زیادی را تجربه کرده است") یا متضاد (با ذهن باز ، در مقابل سنگ در سینه او قرار دارد).

واحدهای عبارت شناسی ، مانند کلمات ، به عنوان اعضای خاصی از جمله عمل می کنند ("خطر در هر مرحله در کمین است" - در اینجا واحدهای عبارات شناسی یک شرایط هستند). یکی دیگر از ویژگیهای تعمیم پذیر ، تکرارپذیری است ، یعنی استفاده از واحد گفتار به شکلی که مدتهاست در زبان وجود دارد ، و نه ایجاد آن هر بار به اراده گوینده.

با این حال ، چیزی وجود دارد که بین واحدهای عبارتی و کلمات تفاوت ایجاد می کند. بنابراین ، یک واحد عبارت شناسی یک واحد پیچیده تر است. اگر واژه ها بخشهای قابل توجهی از کلمات فردی یک زبان هستند ، کلماتی که بر اساس قواعد دستور زبان کنار هم قرار گرفته اند ، به عنوان عناصر ساختاری واحدهای عبارات شناسی عمل می کنند.

ساخت واحد عبارت شناسی شامل حداقل دو کلمه و اغلب بیشتر است. علاوه بر این ، کلمات معمولی در زبان معنای مستقلی دارند ، اما در واحدهای عبارتی از استقلال خود محروم هستند و فقط در مجموع بیان معناداری را نشان می دهند. علاوه بر این ، واحد عبارت شناسی ممکن است شامل عناصری باشد که هرگز خارج از چنین عبارتی (وارونه) استفاده نمی شوند.

همچنین اجازه دهید تفاوت یک واحد عبارت شناسی و یک کلمه را در مورد محتوا و بیان آنها در نظر بگیریم. در اینجا باید گفت که واحدهای عبارت شناسی همیشه حکمت خاصی را بیان می کنند. آنها ممکن است حاوی اصطلاحات اصطلاحی ، دیالکتیک یا سایر اجزای عجیب و غریب باشند. اگر در مورد کلمات صحبت کنیم ، برخی از آنها واژگان خنثی را نشان می دهند یا رسمی هستند که عملاً هیچ ارتباطی ایجاد نمی کنند.