تفاوت بین نایلون و پلی استر

برخی از مواد مورد درخواست در صنعت نساجی نایلون و پلی استر هستند. ویژگی های آنها چیست؟

نایلون چیست؟

نایلون یک ماده نسبتاً سبک است که با مقاومت بالا در برابر تنش و سایش مکانیکی مشخص می شود. انعطاف پذیر است و به دلیل تأثیر رطوبت و بسیاری از مواد شیمیایی تغییر شکل نمی دهد. اما نایلون به اشعه ماوراء بنفش بسیار حساس است.

اسید آدیپیک و هگزامتیلن دیامین به عنوان مواد اولیه برای تولید نایلون استفاده می شود. این مواد به شکل نمک واکنش نشان می دهند. سپس با حلال مخلوط شده و سپس گرم می شود. در نتیجه ماده ای به نام پلی آمید ، نوعی پلاستیک خاص ایجاد می شود. در حال حاضر امکان تهیه پارچه از آن برای استفاده بعدی در شرکت های نساجی وجود دارد.

علیرغم این واقعیت که نایلون یک پارچه مصنوعی است ، به عنوان یک محصول پایدار منطقی در نظر گرفته می شود. درست است ، مواردی از افرادی که به پارچه های نایلونی حساسیت دارند وجود دارد.

با توجه به طیف گسترده ای از خواص مفید ، این ماده در دوخت لباس ، به ویژه فعال - در ساخت کیف های مسافرتی ، جوراب ساق بلند ، لباس های ورزشی استفاده می شود. انواع صنعتی نایلون وجود دارد. علاوه بر این ، آنها ، به عنوان یک قاعده ، بخشی از مواد شیمیایی پیچیده تر هستند و می توانند به عنوان مثال با گرافیت یا فایبرگلاس تکمیل شوند.

نایلون اعمال شده بر روی سطح محصول می تواند کیفیت مصرف کننده آن را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. این ماده در لمس صاف ، کمی براق است. نایلون به راحتی تمیز می شود و سریع خشک می شود. اتو کشی اختیاری است.

نایلون معایب متعددی نیز دارد. کاملا قابل ملاحظه برقی شده است. همانطور که در بالا اشاره شد ، خواص آلرژیک نایلون آشکار شد. این ماده ضعیف نفوذپذیر در هوا است ، در نتیجه فردی که به مدت طولانی از نایلون استفاده می کند ، احساس ناراحتی و عرق می کند.

پلی استر چیست؟

پلی استر یکی دیگر از انواع رایج الیاف مصنوعی است. اصلی ترین خواص مفید آن قابلیت خشک شدن سریع پس از شستشو یا قرار گرفتن در معرض رطوبت ، مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش ، کشسانی و مقاومت در برابر خاک است. نسبت به نایلون کمی لمس تر است ، اما به طور کلی از جهات زیادی شبیه آن است. اما نه همه آنها. بنابراین ، پلی استر رطوبت را بسیار فعال تر جذب می کند (اگرچه به سرعت خشک می شود). همچنین وزن آن به میزان قابل توجهی از نایلون است.

مواد اولیه برای تولید پلی استر پلی استر است. به نوبه خود ، مواد اولیه اصلی تولید آن روغن است. محصول واسطه پردازش آن پلی استایرن است. بر اساس آن ، پلی استر بعداً ساخته می شود و سپس پلی استر.

می توان اشاره کرد که پلی استر توسط بسیاری از متخصصان به عنوان محبوب ترین نوع الیاف مصنوعی در نظر گرفته می شود. مانند نایلون ، برای تولید پوشاک ، تجهیزات ورزشی ، کیف های مسافرتی استفاده می شود. پلی استر اغلب با پارچه های دیگر مانند پنبه یا پشم مخلوط می شود. گاهی اوقات با همان نایلون.

مقایسه

با وجود شباهت مواد مورد بررسی در بسیاری از خواص ، می توان بیش از یک تفاوت بین نایلون و پلی استر را ردیابی کرد. اول از همه ، این مواد با استفاده از فن آوری های مختلف تولید می شوند. مواد اولیه اصلی برای تولید نایلون اسید آدیپیک ، هگزامتیلن دیامین است. از طرف دیگر ، پلی استر اساساً محصول تصفیه مداوم روغن است.

مواد مورد نظر از نظر ظاهری مشابه هستند ، اما نایلون در لمس آن کمی نرم تر است. این ماده در برابر اشعه ماوراء بنفش حساس است در حالی که پلی استر در برابر اشعه ماوراء بنفش مقاوم است. نایلون به طور قابل توجهی سبک تر است. پلی استر رطوبت را به شدت جذب می کند.

با تشخیص تفاوت بین نایلون و پلی استر ، معیارهای اصلی آن را در یک جدول کوچک خلاصه می کنیم.

جدول

نایلون پلی استر
وجه اشتراک آنها چیست؟
هر دو ماده محکم ، الاستیک ، پوشیدن آسان ، در بسیاری از خصوصیات مشابه است
V تفاوت بین آنها چیست؟
مواد اولیه اصلی تولید نایلون اسید آدیپیک ، هگزامتیلن دی آمینمواد اولیه اصلی تولید نایلون پلی استایرن است ، یک نفت محصول
مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفشمقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش
فندکسخت تر
جذب رطوبت ضعیفجذب رطوبت قوی تر
نرم تردرشت تر
.