تفاوت بین جلبک ها و گیاهان

جلبک ها و گیاهان متعلق به پادشاهی گیاهی یکسانی هستند. به لطف جلبک ها ، پیشگامان خودگردان ، افراد تخصصی و سازمان یافته تری از پادشاهی فلورا ظاهر شدند.

جلبک

جلبک منشا در سیاره ما 800 میلیون سال پیش حدود 50 هزار گونه از این موجودات شناخته شده است. مطالعه این موجودات زنده علم آلوژی است. آنها در درجه اول از این گروه از گیاهان با گونه ها و تنوع ریخت شناسی خود شگفت زده می شوند - جلبک ها می توانند تک سلولی ، استعماری و چند سلولی باشند. اندازه تک تک موجودات تک سلولی اجازه نمی دهد که آنها بدون میکروسکوپ مورد بررسی قرار گیرند. برخی از نمایندگان موجودات چند سلولی ، به عنوان مثال ، ماکروسیست قهوه ای ، چندین ده متر طول دارند. اما حتی در این غول ها ، بدن به اندام ها تمایز نمی یابد. به هر حال ، "بدن" جلبک ها تالوس یا تالوس نامیده می شود.

تا به امروز ، 12 نوع تالوس شرح داده شده است: آمئوبید (کلامیدوموناس) ، مونادیک (سبز یوگلنا) ، کوکوئید (ولوکس) ، کپسال ، رشته ای (اولوتریکس ، اسپیروژیرا) و چند رشته ای ، لایه ای ، سیفون ، سیفون پوشیده ، هاروفیت) ، سارکینوئید و بافت شبه.

اوگلنا سبز است. ساختار

برای حفظ موجودیت و گسترش گروه خود بر روی زمین ، جلبکها به 3 روش تکثیر می شوند: بی جنسیت با کمک باغ وحشها یا آپلانوسپورها ، رویشی - تقسیم یا شاخه های زایا و جنسی به شکل ایزوگامی ، کولوگامی یا صرف.

ویژگی مشترکی که به محققان اجازه داد این موجودات را به پادشاهی فرعی گیاهان تحتانی نسبت دهند ، وجود پلاستیدها با کلروفیل در سلولهای تالوس است. بنابراین ، گیاهان قادر به فتوسنتز هستند. سلولهای برخی از گونه ها حاوی رنگدانه های دیگر هستند - قرمز ، قهوه ای ، زرد - سبز ، بنابراین تالی آنها دارای رنگهای مشخص است. جلبکها اندام و بافت ندارند. آنها به لطف غشای سلولی مواد مغذی و گازها را جذب و آزاد می کنند.

بیشتر جلبک ها در آب شیرین و شور زندگی می کنند. مواردی وجود دارد که روی سطح شناور هستند و آنهایی که به پایین متصل شده اند ، اما فقط در عمقی که نور خورشید به آن می رسد. آن موجودات خارج از محیط آبی می توانند در پوست درختان ، در برف ، روی خز حیوانات ، روی سنگ ها ، در لایه های بالای خاک مستقر شوند. جلبک ها با پولیپ های مرجانی و قارچ ها وارد همزیستی می شوند و گلسنگ ها را تشکیل می دهند.

گیاهان

گیاهان پادشاهی ای هستند که موجودات یوکاریوتی را با مجموعه ای از ویژگی های خاص متحد کرده است. علم گیاه شناسی در مطالعه این تاکسون مشغول است.

ویژگی اصلی گیاهان وجود رنگدانه کلروفیل در پلاستیدهایی است که در سلول ها یافت می شود. به لطف او و نور خورشید ، آنها می توانند به طور مستقل مواد آلی را سنتز کنند ، اتوتروف هستند و اساس هرم غذایی زمین هستند.

گیاهان می توانند تک سلولی یا چند سلولی باشند. بدن گیاهان بالاتر از بافتها تشکیل شده است: اصلی ، ذخیره سازی ، مکانیکی ، رسانا ، یکپارچه. در اکثر گیاهان ، بدن شامل اندام هایی است - ریشه ، ساقه ، گل ، برگ ، میوه. گیاهان می توانند خزه ، سرخس ، لنفوئیدها ، ژیمنوسپرم ها و آنژیواسپرمهای پایین - جلبک و بالاتر باشند. دومی با اشکال مختلف زندگی - علف ها ، درختچه ها و درختان نشان داده شده است.

نتیجه گیری TheDifference.ru

  1. در تعداد گونه ها: جلبک کمتری نسبت به گیاهان.
  2. در سطح سازمان: جلبک ها اولیه ترین نمایندگان پادشاهی گیاهی هستند.
  3. بدن جلبک ها بر خلاف اکثر گیاهان به بافت ها و اندام ها تمایز نمی یابد.
  4. بیشتر جلبک ها در محیط آبی زندگی می کنند و بیشتر گیاهان در خشکی زندگی می کنند.
.