تفاوت بین 4G و LTE

4G و LTE از پیشرفته ترین استانداردهای ارتباطات تلفن همراه هستند. قابل ذکر است که در برخی موارد آنها مترادف تلقی می شوند. آیا قانونی است؟ آیا بین 4G و LTE تفاوتی وجود دارد؟

ما این موضوع را از جنبه های زیر بررسی می کنیم:

بیایید با اولین نکته شروع کنیم.

رابطه 4G و LTE در بازار مدرن

صنعت فناوری بالا به ویژه جالب است زیرا راه حل ها و مفاهیمی وجود دارد که به دلیل وجود آنها ، ارتباط با دیگران بسیار دشوار است. از یک طرف ، تعداد زیادی از ویژگی های مشترک ، از سوی دیگر ، تفاوت هایی در "طبقه" ، در امکانات وجود دارد.

فناوری 4G و LTE نمونه بارز این امر است. از یک سو ، می توان آنها را به استانداردهای ارتباطی یکسان نسبت داد ، که برای حل مشکلات یکسان ایجاد شده اند. از طرف دیگر ، آنها به کلاس های مختلف تعلق خواهند داشت. در اینجا می توان قیاس خاصی با موشک های فضایی انجام داد: مواردی وجود دارند که قادر به پرتاب ماهواره فقط در مدار نزدیک زمین هستند و موارد سنگینی نیز وجود دارند که به زمین زمین ثابت یا حتی به سیارات دیگر "شلیک" می کنند.

فناوری 4G ، به اصطلاح ، یک موشک "سنگین" است. او می تواند با "سرعت" بالاتری "پرواز" کند - در ارتباط با ویژگی های مربوطه کانال اینترنتی. فناوری LTE در این زمینه از آن پایین تر است ، اما در عین حال در اکثر بخش های "فضای اینترنت" (هنگامی که شخص از انواع اصلی خدمات آنلاین استفاده می کند) کاملاً رقابتی است.

موشک های فضایی می توانند تقریباً مشابه به نظر برسند و عمل کنند. یک مبتدی در تجارت فضایی حتی ممکن است تفاوت بین آنها را نبیند. به همین ترتیب ، یک علاقمند به وسایل الکترونیکی تلفن همراه بی تجربه می تواند به راحتی 4G و LTE را با هم اشتباه بگیرد. این ، باید بگویم ، با انواع ترفندهای بازاریابی اپراتورهای تلفن همراه تسهیل می شود: بزرگترین مارک ها ، که عملا خدمات استاندارد LTE را ارائه می دهند ، آنها را به عنوان 4G معرفی می کنند. چرا این امکان وجود دارد؟ بیایید سعی کنیم به این س inال در زمینه مطالعه ویژگی های هر دو فناوری پاسخ دهیم.

ویژگیهای متمایز 4G

استاندارد 4G توسط اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU یا ITU) در سال 2008 پیشنهاد شد. در میان معیارهای اجباری که راه حل های اجرا شده توسط اپراتورهای تلفن همراه باید رعایت شود ، سرعت انتقال داده از 100 مگابیت بر ثانیه به 1 گیگابیت بر ثانیه نشان داده شد. به طور بالقوه صدها برابر بیشتر از شاخص های عملاً قابل دستیابی هنگام استفاده از استاندارد نسل قبلی ، 3G.

چند سال بعد ، اپراتورهای مخابراتی پیشنهاد معرفی فناوری هایی را دادند که تا حدودی با معیار ذکر شده مطابقت داشت.از جمله آنها ، استاندارد LTE است که توسط کنسرسیوم 3GPP توسعه یافته است. به بیان دقیق ، او انتظار دستیابی به سرعت 1 گیگابیت بر ثانیه را نداشت ، اما می توانست به حداقل معیار - 100 مگابیت بر ثانیه برسد.

اپراتورهای تلفن همراه جهانی که قصد راه اندازی فناوری LTE در بازار را داشتند ، علیرغم ناهماهنگی های ذکر شده در سرعت (و تعدادی دیگر از مشخصات) ، به طور جدی از ITU برای کسب مجوز برای تعیین آن به عنوان 4G استفاده کردند. با این حال ، ITU در سال 2012 با تأیید استفاده از علامت های 4G در شبکه های LTE ، به شدت از این امر دلسرد نشد. این تا حدی به دلیل درک مبهم از اصل 4G و شناسایی اشتباه آن با LTE است.

بنابراین ، تفاوت اصلی بین 4G و LTE: فناوری اول سرعت 100 مگابیت - 1 گیگابیت در ثانیه ، دوم - تا 299.6 مگابیت (محدودیت فناوری برای رابط گسترده E -UTRA) را فرض می کند.

بسیاری از فناوری های واقعی وجود ندارد که به طور کامل با معیار اصلی ذکر شده در استاندارد 4G مطابقت داشته باشد. از جمله مواردی که ITU آن را سازگار با 4G می داند ، LTE-Advanced و WiMAX2 هستند. اما آنها فقط برای راه اندازی بازار گسترده آماده می شوند.

فناوری LTE در حال حاضر به طور فعال در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد. بیایید جزئیات آن را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم.

ویژگی های LTE

بسیاری از کارشناسان آنقدر LTE را به عنوان یک فناوری که ادعا می کند مطابق با 4G است نمی دانند ، اما آن را به عنوان اولین مرحله در توسعه شبکه های سلولی فعال در آخرین استاندارد

این LTE است که به طور فعال توسط تولید کنندگان دستگاه های تلفن همراه مدرن - تلفن های هوشمند و رایانه لوحی ، و همچنین مودم های USB پشتیبانی می شود. اپراتورهای تلفن همراه استاندارد مربوطه را به عنوان 4G تبلیغ می کنند و این امر تقاضا برای دستگاه هایی که از آن پشتیبانی می کنند و همچنین تعرفه هایی با گزینه های مناسب اینترنت را بسیار تحریک می کند.

البته مشترکین تفاوت بین LTE را که در واقع قادر به رسیدن به سرعت حدود 100 مگابیت است ، و اینترنت 3G ، که در عمل با سرعتی در حدود 3-5 مگابیت کار می کند ، احساس می کنند. 10 مگابیت بر ثانیه به همین دلیل ، آنها حس ثابتی برای استفاده از فناوری در سطح بالاتر دارند.

استاندارد LTE به طور کلی پینگ خوبی را ارائه می دهد - زمان پاسخگویی بین کامپیوتر و سرور اینترنت. هرچه این مقدار کمتر باشد ، تاخیر در تبادل ترافیک شبکه کمتر قابل توجه است. این از نظر ارتباط راحت از طریق اسکایپ مهم است: یکی از گفتگوکنندگان ، چیزی گفته است ، می تواند مطمئن باشد که طرف دیگر تقریباً بلافاصله شنیده می شود.

راه حل های رقابتی

LTE تنها فناوری نیست که می تواند با 4G رقابت کند. از جمله قابل توجه ترین رقبای آن ، استاندارد HSPA است که با این حال ، متعلق به نسل 3G است.اما ، با وجود این ، می تواند تبادل داده های شبکه را با سرعت 168 مگابیت بر ثانیه فراهم کند. آزمایشات عملی نشان داده است که برای کاربر کاملاً ممکن است به حدود نیمی از مقدار نشان داده شده برسد. لازم به ذکر است که برخی از اپراتورها برای اهداف بازاریابی از فناوری HSPA به عنوان 4G نام برده اند. از جمله آنها می توان به شبکه های آمریکایی T-Mobile ، AT اشاره کرد