چگونه آن را به درستی بنویسیم: قبول یا قبول؟.

هیچ گونه اشتباه دستوری در املای کلمات وجود نداردقبولوقبول، اما این بدان معنا نیست که آنها در گفتار نوشتاری قابل تعویض هستند و در شفاهی با یک معنی استفاده می شوند. سخن، گفتار. افعالمی پذیرند و می پذیرندریشه یکسانی دارند اما پایان های متفاوتی دارند که حاوی ویژگی های دستوری آنهاست و تا حدی ویژگی های ریخت شناسی را منعکس می کند.

املای انتهای فعل با قواعد املایی تثبیت می شود ، که مستلزم استفاده از حروفودر شکل زمان حال و آینده برای فعلهای صیغه II و حرفе استبرای افعال صرفی I.

در حالت نشانگر ، همه افعال می توانند توسط شخص در زمان حال ، گذشته یا آینده تغییر کنند. در عین حال ، در پایان های شخص دوم و سوم مفرد ، اول و دوم جمع در زمان حال و آینده ، املایویاе، بسته به نوع افول فعل ، ثابت می ماند.

فعلtakeبه صیغه I اشاره می کند ، شکل زمان آینده را دارد و با پایان آن -ete، مربوط به دوم شخص جمع. طبیعی است که در این پایان نوشته شده است -е-:

زمان آینده
I صرفII صرف
مفردجمعمفردجمع
من می پذیرمما توجه می کنیمemمن می ایستمما می ایستیموm
شما توجه داریدfshhشماتوجهfآنشما پایدار هستیدوшьشما پایدار هستیدوآنها
او ، او ، وانوپریم тآنهااو ، او ، اونستووtرا خواهند پذیرفت

فعل قبول نه تنها در حرفودر پایان متفاوت است - این نوعی خلق و خوی اجباری است و به معنای انگیزه برای عمل است. لهجه در آن از پیشوند به پایان منتقل می شود ، بنابراین در املای کلمه اشتباهی وجود ندارد.

معنی معنایی افعالگرفتنوگرفتنمستقیماً در زمینه نشان داده می شود:

پس از کار سخت ، توجه داشته باشیدete shower - و خستگی برطرف می شود انگار با دست.

توجه داشته باشیدواگر شبانه روز افکار خواب آور نیستند ، قرص خواب آور هستند.

توجهeآن محموله ، و می توانید به جاده بروید.

تبصرهوآن تلگرام ، برای دریافت امضا کنید.

فعلقبولنشان دهنده اقدام پیش رو است ،پذیرش- درخواست آن را می دهد.

TheDifference.ru توصیه های زیر را در زمینه املا و استفاده از افعال در گفتار قبول و پذیرش ارائه می دهد:

  1. توجهeteوnoteوteاشکال مختلف فعلtakeهستند. فرمیادداشتeteمربوط به حالت نشانگر ،توجهوte- به امر ضروری است.
  2. فعلتوجهeteنشان دهنده عملی است که در آینده انجام خواهد شد. فعلتوجهوteباعث انجام عملی می شود.
  3. املای-e-در پایان فعلتوجهeteناشی از قوانین شکل اشکال شخصی افعال I صرف. با کمک پایان-andte، شکل جمع افعال امری شکل می گیرد.
  4. در فعلتوجهeteاسترس بر پیشوند می افتد. در فعلتوجه داشته باشیدوآن- در پایان.
.